Ο ελληνικός όρος για το «trafficking» είναι «Εμπορία Ανθρώπων». Περιλαμβάνει τη συλλογή, τη μεταφορά, τη μετακίνηση, την υπόθαλψη ανθρώπων μέσω απειλής ή χρήση βίας ή άλλων μορφών εξαναγκασμού, απαγωγής, εξαπάτησης, απάτης, κατάχρηση δύναμης ή μιας ευάλωτης κατάστασης, πάνω σε έναν άλλον άνθρωπο με σκοπό την εκμετάλλευση. Η εκμετάλλευση περιλαμβάνει την εκπόρνευση του άλλου, ή άλλες μορφές σεξουαλικής εκμετάλλευσης, αναγκαστική εργασία ή υπηρεσίες, δουλεία ή πράξεις όμοιες με δουλεία, υποτέλεια ή αφαίρεση οργάνων. Τα κέρδη που αποφέρει το παγκόσμιο εμπόριο ανθρώπων στα εγκληματικά δίκτυα μπορούν να συγκριθούν με τα αντίστοιχα του εμπορίου ναρκωτικών και όπλων.
Η πιο συχνή μορφή «trafficking» είναι η σεξουαλική εκμετάλλευση (79%) και η συντριπτική πλειονότητα των θυμάτων είναι γυναίκες και κορίτσια. Είναι εντυπωσιακό ότι στο 30% των κρατών το μεγαλύτερο ποσοστό των δουλεμπόρων, είναι γυναίκες. Στην Ανατολική Ευρώπη και την Κεντρική Ασία, το ποσοστό αυτό ξεπερνά το 60%.
Τα θύματα «trafficking» εντοπίζονται και προσεγγίζονται σε χώρες με χαμηλό βιοτικό επίπεδο και άσχημη οικονομική κατάσταση. Σε αυτές τις συνθήκες, η «επιχείρηση του σεξ» παρουσιάζει έντονη δραστηριότητα. Κορίτσια -ανήλικα στην πλειοψηφία τους- μετατρέπονται σε θύματα. Βιάζονται, πέφτουν θύματα απαγωγής και στη συνέχεια πωλούνται σε κυκλώματα που τα οδηγούν εκβιαστικά στην πορνεία.
Ο «ιδιοκτήτης» τους προσδιορίζει την τιμή πώλησης της κάθε κοπέλας, ενώ τα κορίτσια βαρύνονται με τα έξοδα της μετακίνησης σε άλλη χώρα, το ποσό που κατέβαλλε ο προαγωγός τους για τη σίτιση και τη στέγασή τους, καθώς και ό,τι ποσό «διευκόλυνε» την παράνομη «νομιμοποίησή τους» στις αστυνομικές -και όχι μόνο- αρχές. Αυτό το ποσό που καταβάλλει ο δουλέμπορος, αποτελεί το «χρέος», το οποίο θα πρέπει να αποπληρώσει σταδιακά το κάθε κορίτσι, με την «εργασία» του.
Φυλακισμένες σε πορνεία, ζούνε υπό καθεστώς εκφοβισμού και ψυχολογικής βίας… Βιάζονται, ξυλοκοπούνται και κακοποιούνται σωματικά από σωματεμπόρους και πελάτες, ενώ πολύ σπάνια επιχειρούν να ξεφύγουν. Οι περιπτώσεις εγκυμοσύνης αντιμετωπίζονται με εκτρώσεις ή με πώληση των μωρών που γεννιούνται.
Η «ταυτότητα» των θυμάτων
Η Ελλάδα, αποτελεί χώρα διακίνησης χιλιάδων γυναικών, ανδρών και παιδιών που πέφτουν θύματα σεξουαλικής ή άλλης εκμετάλλευσης. Οι γυναίκες προέρχονται από την Ανατολική Ευρώπη (Ρωσία, Λιθουανία, Μολδαβία, Ουκρανία), τα Βαλκάνια (Ρουμανία, Βουλγαρία, Αλβανία) και την Αφρική (Νιγηρία και Σουδάν).
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Προστασίας του πολίτη για το 2010, 92κοπέλες από χώρες των Βαλκανίων και τη Νιγηρία, χαρακτηρίστηκαν «θύματα trafficking». 29 από τις κοπέλες, προέρχονται από τη Ρουμανία, 25 είναι υπήκοοι Βουλγαρία, 13 κατάγονται από τη Ρωσία και 10 από τη Νιγηρία, ενώ ένα ποσοστό της τάξεως του 16% έχει άλλη προέλευση.
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρώπης, στην οποία τα θύματα «trafficking» και βιασμού κάθονται στο ίδιο εδώλιο μαζί με τους βιαστές και προαγωγούς τους. Μόνο για το 2010 συνελήφθησαν 246 δουλέμποροι, μεταξύ των οποίων 78Έλληνες, 44Ρουμάνοι, 30Βούλγαροι, 25Ρώσοι, 22 Αλβανοί και 11 Ουζμπέκοι.
Στην χώρα μας, μετά το 2006, λειτουργούν 16 ομάδες «αντι-trafficking» στην περιφέρεια, επιπλέον των δύο Αστυνομικών Διευθύνσεων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Η Ελλάδα, εναρμονισμένη με την Ευρώπη, αναγνωρίζει μέσα από το Νομικό Σύστημα, τα «θύματα Σωματεμπορίας». Πέρα όμως από το αστυνομικό κομμάτι του «trafficking», οι δυσλειτουργίες επεκτείνονται στη δικαστική αντιμετώπιση των δραστών και την ανύπαρκτη προστασία θυμάτων και μαρτύρων. Δεν υπάρχουν ειδικοί εισαγγελείς στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών και Θεσσαλονίκης, στους οποίους να έχουν ανατεθεί επισήμως αρμοδιότητες, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζουν αντίστοιχες καταστάσεις.
Μόνο τo 2010, το τμήμα «trafficking» της Ασφάλειας Αττικής, του οποίου προϊσταται ο Αστυνομικός Υποδιευθυντής Γεώργιος Βανικιώτης, χειρίστηκε συνολικά 64 υποθέσεις, από τις οποίες οι 47 αφορούσαν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης, ενώ 15 από αυτές αφορούσαν και οικονομική εκμετάλλευση.
«Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που έχω σκεφτεί ότι, αν ήξερα… σήμερα θα ήταν αλλιώς. Θυμάμαι μία νεαρή τσιγγάνα από τη Ρουμανία, που την έφεραν στην Ελλάδα και την έσπρωξαν στην πορνεία. Εκείνη δεν ήθελε, αντιστάθηκε… και την έριξαν από μπαλκόνι του δευτέρου ορόφου μιας πολυκατοικίας…» μας λέει μία εθελόντρια Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης, η οποία προσφέρει σε κορίτσια-θύματα «trafficking» αυτό που χρειάζονται περισσότερο… Αγάπη!
